Tünellerde kayboldum.bir sızıntı oldu ışık gözümün önünde.bir umut yürüdüm ,yürüdüm.bir duvara çarptım kalbimi.sağıma döndüm aynı buz gibi soğuk duvar.soluma döndüm aynı.dokundum parmaklarımla,kupkuru hissiz taş yığını. Gözümü daha çok açtım ne görürüm diye.sadece siyah.
Ben siyahlarda kaybolmuşum.ışığımı kaybetmişim...bir umuda bağlanmışım,rüyalar görmüşüm.gerçeği kaçırmışım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder