Sabaha az kaldı...

Gece...
işte bu saatler ..."ben" olduğum saatler..Gündüzün aydınlığından kaçıp geceye sığınıyorum..
İçimdeki yıkıntıları  göstermemek için, gülümsemek , rol yapmak zorunda değilim şimdi..Dik durmak zorunda değilim dünyaya inat..yıkılmadım ayaktayım nidalarına gerek yok artık..Çünkü bu saatler..Neysem "o" yum..
Akıtabilirim artık içime akan gözyaşlarımı..Acımı çıkarıp ,masaya karşıma oturtup,,Hadi..artık yalnızsın..Kendin ol..Bırak,direnme..Ne yapmak istiyorsun,bağıra  bağıra "neden " diye sormak mı,..yoksa çöküp bir köşeye kafanı kollarının arasına alıp sessizce ağlamak mı...Hadi sabaha az kaldı...Yarın yine alacaksın gece olduğunda vestiyere astığın maskeyi,önce aynalara gülümseyeceksin...sonra dünyaya..
Sabaha az kaldı..

Ay kızı