Aylardıır belkide yıllardır ilk defa huzurlu uyanıyorum sabahları.. Zaten uyumakta istemiyorum geceleri.. İçimde bir kıpırtı.. Pıt pıt atıyor.. Hani olurya yağmur damlalaırı düşer suya önce bir ' pıt' .. Sonra dalga dalga yayılır.. Onun gibi.. İlk defa belkide kendinden önce beni düşündü biri.. "Üzülmeni istemiyorum "dedi..Ama içten , doğru sebeplerle..Ben hep başkalarını düşünüp mutlu olmak için okdar çok şey yapmışım ki , bile bile,her defasında yanlış olduğunu..Hep onlar mutlu olsun.. Karşılıgında sadece sevilmekti isteğim.. Onu bile korktular vermekten.. Hissettirmekten.. Ben yinede bekledim .. Ta ki... Yoldaki izlerin beni götürdüğü değerimin olmadığı yere varana kadar...
Şimdi mi ?belkide ilk defa sabah düşünerek ,aranıyorum.. Birinin aklındayım, değer verilliyorum, içime sıcacık birşey akıyor.. İçimi ısıtan.. Biliyorum ki biryerde ne yaparsa yapsın kimlerle olursa olsun aklında olduğum biri var...
En güzeli de sabah kalktığımda ben onu düşünürken ,beni düşündüğüne inandığım sevdaya hazır olduğum birinin olduğunu bilmek...
Tam unutmuş kaybetmişken umudumu, sevgiye tekrar sarıldım ben.. Varlığını hissettim..
hala umut var.. Sevmeyi ve sevilmeyi bilen birinin hayatınızda olması dileklerimle...
....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder