Sonbahar...

   Sonbahar kapılarını çaldı bugün.Kendisi gibi hüzünlü bir gün.Güneş bulutların arkasına saklandı.Benim için sonbahar nedense hep ayrılıkları hatırlatıyor.İçimdeki ateş, güneş ile birlikte sönüyor sanki.yerini başka bir şeye bırakıyor, köze.Bu benim daha çok canımı yakıyor.Henüz sönmemiş hatta hiç sönmeyecek bir ateş.Hep eskide kalan mutsuz tatsız günler geliyor böyle karanlık havalarda.Özlem o kadar derin ki ,kanatıyor yüreğimi.Ne kadar üzülmüş olsam da benimdi o anılar ve özeldi diyorum kendime.Özlüyorum biliyorum çünkü o karanlık günlerin öncesi mutluluktu ,gerçek mutluluk, gerçek sevda ve gerçek ben vardım.Sonra umudum olmalı diyorum, şimdikinin karanlığının sonrası da aydınlık, hep karanlıkta kalamazsın ya.Elbette bir gün yine doğacak o güneş

   Sonbaharda olsa ,bu sefer gitme ,gel yanıma, birlikte hep güneşin doğuşunu seyredelim....

  Deniz Kızı