1 Ekim 2015 Perşembe

Ateş gözlüm...

Önce ateş gibi sardın beni..Bakışlarında gözlerinde gördüm ben ateşi..öyle  bakakaldım gözlerine dakikalarca..
"bana bak" demiştin..sadece bana...o an birşey koptu zaten içimde..,
sonrası o kadar hızlıydı ki..Koyuverdim kendimi..Sürüklendim..sürüklendim rüzgarınla..Rüya gibiydi..gündüzlerimin ,gecelerimin ,sabahlarımın bir nedeni vardı artık "sen"...
Her şey "sen"di benim için..sesini duyunca,ismini okuyunca,ekrandaki fotoğrafını görünce ..hayat duruyordu benim için..Her şeye vardım senle...ta ki...sen "yapamıyorum" diyene kadar.."anla beni"..
iki cümle yetmişti özetlemeye..
Her şeye varım dediğim.."balım" diyen sevdiğim...gitmeyi seçmişti..hemde her şeyi silip,yasaklayarak..En kötüsü de buydu..."Hayatımsın..""gözlerine bakınca içimi titretensin" diyen adam...yitip gitmeyi ,kaybolmayı seçmişti..beni öylece bırakarak..benle beni bırakıp...
Anlamak istemiyorum..Anlayamam..Bu kadar basit ,bu kadar kolay olamazdı sırtını dönüp  gitmek..
"Ben bu kadar basit yaşamadım ki senle yaşadıklarımı" demek isterdim..
ama o çoktan...gitmişti benden...
duymadı...

Ay kızı

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder